مسکن مهر و حق به شهر جماعت های جدید: مطالعۀ موردی پروژۀ پرند

در این مقاله، پروژۀ مسکن مهر شهر جدید پرند، از منظر حق به شهر جماعت های شکل گرفتۀ جدید، ارزیابی می شود. داده های مورد نیاز در دو نوبت، یک بار در سال 1391 هنگام بهره برداری و اسکان اولیه و بار دیگر در سال 1394، گردآوری شده است. روش تحقیق کیفی است. جمع آوری اطلاعات از طریق مشاهده، مصاحبه با دست اندرکاران و ساکنان و بررسی اسناد صورت گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که تأمین سرپناه ارزان قیمت در حومۀ شهر الزاماً تأمین کنندۀ عدالت نیست و احتمال دارد بر میزان برخورداری بهره بران از حق به شهر اثر منفی بگذارد. از جمله ممکن است در قبال بهره مندی از سرپناه ملکی فرصت های اشتغال برای بسیاری از آنان کاهش بیابد. از آنجا که طبق پیشنهادهای طرح جامع مسکن جدید قرار است به جای مسکن مهر فعالیت های جدیدی برای تأمین مسکن کم درآمدان اجرا شود، بهتر است در صورتبندی این تمهیدات تجربۀ پروژه های مسکن مهر در نظر گرفته شود. به ویژه، دست اندرکاران باید هنگام تهیه و اجرای برنامه های مسکن کم درآمدان خدمات جانبی و دسترسی های مورد نیاز (مانند اشتغال، آموزش، بهداشت و سایر خدمات شهری) را در کانون توجه قرار بدهند.